Vanaf morgen is het zover! Een nieuwe voordeur! ‘A new chapter’! Ik word 40 jaar. Al voel ik me zo niet. Toch vind ik dat getal een drempeltje. Net zoals ik 30 jaar een drempel vond. Ik kan niet uitleggen waarom,
Ik ben natuurlijk enorm dankbaar dat ik mag verjaren. Zeker in de tijd van nu is dat spijtig genoeg geen evidentie. Dit jaar gaat het echter geen groot feest zijn. Enkel ik, mijn gezin en 2 honden. In quarantaine verjaren…het is me nogal wat. We voorzien een uitgebreid ontbijt, en in de namiddag eten we aardbeientaart die ik zelf ga maken. S’avonds steken we de barbecue aan, met een lekker glas wijn en klinken we op het leven! Het leven waar ik zo dankbaar voor ben! Op 40 jaar begin je ook te overlopen waar je staat. Ik ben gelukkig, ben mama van 2 fantastische jongens, heb een lieve man, ons gezin en naaste familie is gezond en ik heb een leuke job inclusief toffe collega’s. Wat wil je nog meer? De volgende 40 jaar zou ik nog graag wat van de wereld zien, genieten, en vooral doen waar ik zin in heb. Je hebt maar 1 leven….and i want to live my life to the fullest!
2 jaar is het vandaag geleden dat ik de trotse meter mocht worden van een klein meisje, Eline genaamd.
Mijn beste vriendin Karen was zwanger, en ik weet nog heel goed dat we voor een avondje cinema even moesten langsgaan bij haar thuis.
Vlak voor we wilden vertrekken moest ze me nog iets geven. Ik kreeg een doos pralines met middenin een fopspeen waarop stond of ik meter wilde worden.
NATUURLIJK wilde ik dat!!!!
Aangezien ik enig kind ben, is de kans al kleiner dat je ooit meter mag worden, dus Karen….bij deze….dank je wel hiervoor! xx
Al van het begin stond ik heel dicht bij haar hele zwangerschapstijd, ook die ene dag dat ik mee mocht naar de gynaecoloog.
Tony haar man kon die dag niet, en ik wilde maar wat graag meegaan.
Die dag is ze ook te weten gekomen dat het een meisje zou worden. Met een jongen zou ik natuurlijk even blij geweest zijn, maar met een meisje was het extra speciaal aangezien ik een “boysmom” ben, en al 16 jaar tussen de jongensspullen zit. 😉
Normaal zou Karen bevallen in augustus, en ik zou met mijn gezin in juli nog op vakantie gaan naar Malta.
Voor we vertrokken zei ik nog met een lach; “durf niet te bevallen als ik in Malta zit”!!!
En toch….de voorlaatste dag van de vakantie kreeg ik plots bij het ontbijt een berichtje van iemand uit de familie met daarop “proficiat metertje”.
Ik had helemaal niets van Karen gehoord, dus in 7 haasten belde ik haar op, en met een verlegen lachje hoorde ik dat ze inderdaad mama was geworden. Ze had me niet durven opbellen omdat ze wist dat ik dan naar huis wilde komen.
Op 26 juli was er dus een klein meisje geboren, en ik kon niet snel genoeg thuis zijn.
Al snel stuurde Karen mij foto’s door en ik was op slag verliefd.
Ik wist niet dat dat kon, om iemand die eigenlijk je familie niet is al dadelijk zo graag te zien.
S’avonds klonken we nog met een lekkere cocktail op de geboorte van dit kleine meisje, om de dag erna EINDELIJK naar huis te vertrekken, en langs te gaan in het ziekenhuis.
Onze eerste ontmoeting ❤️
Vandaag is ze 2 geworden, en oohhh wat zijn die 2 jaar voorbijgevlogen!
Ze is veranderd van baby in een peuter die weet wat ze wil, en sterk in haar schoenen staat.
Logeren bij metie! Babyborrel
Lieve Eline,
Gelukkige verjaardag!
Je metie is supertrots op jou, en ik kan niet wachten om je te zien opgroeien.
Weet dat ik er altijd voor jou zal zijn, als je me nodig hebt.
Binnenkort ga je naar school, en ik verheug me er al op, om je op te halen aan je klasje!
Ik wens je al het geluk van de wereld, en een mooie toekomst!
Vanaf vandaag ben ik mama van een 16-jarige tiener, weliswaar met een dubbel gevoel.
Natuurlijk ben ik fier op hem, en blij dat hij gezond is. Maar die 16 jaar zijn omgevlogen! Veel te snel allemaal.
Ik was 20 toen hij geboren werd (piepjong nog), maar wat was hij gewenst.
Meteen was ik zwanger, en ik genoot van elk moment.
Op maandag, 4 december 2000 gingen we naar het ziekenhuis voor een geplande keizersnede.
Om 8h s’morgens kwamen we aan en om 11h35 was hij er.
Fier op onze zoon, terwijl het trouwens volgens de dokter tot 7 maand een meisje was.
Drama tot en met was het, toen hij het zei, aangezien ik een vrij “girly” geboortelijst had samengesteld.
Op dat moment voelde ik me rot omdat mijn hoofd op een meisje stond……om me daarna weer schuldig te voelen omdat ik zo dacht.
Ach ja…zwangerschapshormonen. 😉
Vanaf toen was het een klik in mijn hoofd omdraaien, en me volop op boys concentreren.
De dagen na mijn bevalling kreeg ik een infectie op mijn keizersnede.
Het was de hel….als in: bloed bijkrijgen, geen bezoek ontvangen, 40 graden koorts, en op woensdag is mijn opa gestorven.
Neen.. Buiten het feit dat ik een mooi, gezond jongetje had gekregen was het geen “happy” tijd.
Maar…wat was hij mooi!
Christian was een slechte slaper, maar voor de rest een brave baby. Veel ziek is hij nooit geweest, enkel met zijn luchtwegen was het soms een gesukkel.
Al snel hadden we een schattige peuter in huis.😀
WEETJES OVER CHRISTIAN
Hij ging niet graag naar school, de juf moest hem iedere morgen van mij wegtrekken.
Zijn papfles dronk hij alleen op 6 maand.
Zijn eerste woordje was auto
Toen hij nog klein was kon hij van elke auto vertellen welk merk het was.
Hij heeft breakdance gedaan.
Hij heeft een heel gevoelig karakter.
Op zijn vijfde werd hij grote broer.
Zijn hele kindertijd heeft hij gevoetbald.
Zijn “baby” knuffelbeer heette Snoopy.
Hij zit nu in het vijfde middelbaar en volgt hout.
Hij kijkt graag Friends.
Wij 2 hebben dezelfde humor (zo van die humor die anderen niet begrijpen)😉
Op zijn 15de is hij voor het eerst verliefd, zijn vriendin heet Charissa.
AAN CHRISTIAN:
Vandaag ben je 16 jaar geworden, en ik ben fier op jou. Je zorgt ervoor dat ik als mama trots kan zijn, iedere dag opnieuw.
Ik hoop dat je gelukkig bent met je leventje hoe het nu is, en ik probeer mijn best te doen om mee te helpen aan een mooie toekomst! Weet dat je altijd bij me terecht kan, wat er ook scheelt. Geloof in jezelf, en sta altijd met volle goesting in het leven. Probeer te doen wat je graag doet, en geniet van alles wat je nog gaat meemaken!
mystoriesblog.be 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.