lifestyle

Onze staycation start NU!

Deze blog stond klaar, met leuke to do’s die we willen doen tijdens onze staycation. Donderdagnacht ben ik echter ziek geworden. Darmklachten, griepsymptonen, misselijkheid,… In 2019 zou dit gewoon griep zijn en aangezien ik niet snel een dokter raadpleeg, zou dit betekenen gewoon thuis uitzieken. We leven nu in 2020, en dan loopt het toch ietsje anders. Vrijdagmiddag voor een coronatest naar het ziekenhuis dus!☹️ oh dear….de test was niet pijnlijk, maar ook niet aangenaam. Nu is het wachten tot maandag voor de uitslag. Tot dan moet ik in mijn kot blijven. Hieronder kun je de blogpost lezen zoals hij was.

Door de afgelopen quarantaine zijn we al veel thuis geweest, maar toen hebben we voornamelijk onze tuin in orde gemaakt.
We gaan dit jaar niet op vakantie naar het buitenland, maar blijven gezellig in België.
Natuurlijk zijn er nog landen waar je als Belg naartoe kan.
Maar heel dat gedoe met die kleurcodes, wat wel mag en wat niet, en de onzekerheid dat het iedere dag weer kan veranderen, heeft er voor gezorgd dat mijn goesting over is.

Wat ik wel wil doen zijn uitstapjes in eigen land, en kleine ditjes en datjes die voor een vakantiegevoel zorgen.
Ik heb dus een kleine ‘bucket list’ voor de volgende 2 weken.

Met Nora naar Het meer van Butgenbach. Kaas, wijn en wat stokbrood mee. Heerlijk picknicken in de natuur terwijl Nora kan zwemmen.
Aardbeien gaan eten bij de Aardbeien drive-in in Lommel.
Ze voorspellen warm weer, dus een dagje in ons zwembad zullen we waarschijnlijk ook doen. Een bbq hoort hier ook bij. 😉
Een dagje naar zee (Belgie of Nederland) om met Nora te zwemmen, dus niet het massa toerisme opzoeken.
Heel veel lezen 🙂 🙂
Ergens gaan ontbijten buiten op terras
Mosseltjes gaan eten, of ze zelf maken…..dat weet ik nog niet 😉
Ijsjes gaan eten.
Gaan fietsen.
Heerlijk laat opblijven met de gedachte dat er geen wekker afgaat s’morgens.

Waarschijnlijk gaan we last minute nog wel leuke dingen doen. Dat is het leukste aan vakantie! Alles kan en alles mag. 🙂 nu is het eerst afwachten op mijn uitslag, en een beetje uitzieken. Duimen jullie mee?

XOXO Kelly

40 is the new 30… right?

Vanaf morgen is het zover!
Een nieuwe voordeur!
‘A new chapter’!
Ik word 40 jaar.
Al voel ik me zo niet.
Toch vind ik dat getal een drempeltje. Net zoals ik 30 jaar een drempel vond.
Ik kan niet uitleggen waarom,

Ik ben natuurlijk enorm dankbaar dat ik mag verjaren. Zeker in de tijd van nu is dat spijtig genoeg geen evidentie.
Dit jaar gaat het echter geen groot feest zijn. Enkel ik, mijn gezin en 2 honden.
In quarantaine verjaren…het is me nogal wat.
We voorzien een uitgebreid ontbijt, en in de namiddag eten we aardbeientaart die ik zelf ga maken.
S’avonds steken we de barbecue aan, met een lekker glas wijn en klinken we op het leven!
Het leven waar ik zo dankbaar voor ben!
Op 40 jaar begin je ook te overlopen waar je staat. Ik ben gelukkig, ben mama van 2 fantastische jongens, heb een lieve man, ons gezin en naaste familie is gezond en ik heb een leuke job inclusief toffe collega’s. Wat wil je nog meer?
De volgende 40 jaar zou ik nog graag wat van de wereld zien, genieten, en vooral doen waar ik zin in heb.
Je hebt maar 1 leven….and i want to live my life to the fullest!

XOXO
Kelly

Smetvrees, fobieën en hypochondrie…

Stay strong.
Things will get better.
It might be stormy now.
But it can’t rain forever.

We worden deze dagen serieus op de proef gesteld.
De beelden op tv zijn niet min, en de angst om ook op die gevreesde afdeling te belanden is aanwezig.
Het is hoe dan ook een speciale tijd en je voelt je al bijna een crimineel als je in de auto stapt. Natuurlijk voor een essentiële verplaatsing, want al de rest is verboden.

Nu vind ik het allemaal goed en wel dat die maatregelen genomen worden, moesten die niet zo streng zijn stonden we er nog erger voor.
Mijn grootste respect gaat dan ook naar de mensen in de zorg, die dag en nacht klaarstaan om levens te redden. Iedere maandag kijk ik trouw naar het programma “Helden van hier“, en het is echt niet min waar het medisch personeel dagelijks mee te maken krijgt.

Zelf probeer ik er het beste ervan te maken, maar af en toe overvalt die angst om besmet te raken.
Naar de winkel gaan tegenwoordig is vooral niet te veel nadenken. Zijn die karren wel voldoende ontsmet? Loopt die mevrouw nu niet iets te dicht? Oh…er staat al iemand bij de melk…ach ja…melk heb ik niet echt nodig, ik loop wel door.
Zo kan ik nog even doorgaan met het opsommen van mijn gedachten tijdens het winkelen.
Laatst stond ik in de colruyt en er liepen wel erg veel klanten rond, ik kreeg het werkelijk benauwd en wilde zo snel mogelijk naar buiten. Raar dat je jezelf zo laat meeslepen.

Komen we nu allemaal uit deze situatie met smetvrees en een fobie voor drukke plaatsen?

Ik ben van nature een positieve persoon maar op het gebied van ziek worden absoluut niet.
Een paar dagen hoofdpijn betekend voor mij dat er iets grondig mis is.
Nu ook met dit virus, hoest ik niet wat veel? Ben ik nu niet meer vermoeid dan anders?

Ik denk dat we vooral ervoor moeten zorgen dat we onszelf niet gek maken, onze voorzorgen nemen, en vooral zoveel mogelijk IN ONS KOT blijven. Ja ik heb het ook tegen al die eigenwijze mensen die het nodig vinden om in groepjes te gaan genieten van het mooie weer, net of er niets aan de hand is.

Hoe ervaren jullie deze tijd?

XOXO
Kelly

Corona……the perfect time to slow down!

De maand maart zal voor altijd speciaal blijven.
De straten zijn leeg, de winkels zijn dicht en gezellig op restaurant gaan kan even niet.
De mensen zijn bang en hamsteren erop los.
Ik geef het toe…in het begin had ik ook zoiets van… ach ja, het zoveelste virus dat ze ontdekt hebben.
Maar als je ziet wat een voorzorgen we moeten nemen, kan het niet anders dan ernstig zijn.
Nu ben ik wel het type van: ‘doe gewoon wat ze vragen, panikeer niet (heeft geen zin), en maak er het beste van.
Natuurlijk heb ik veel respect voor de zelfstandigen die wekenlang hun deuren moeten sluiten, en vind ik het erg voor de mensen die het virus reeds hebben opgelopen.
Maar ik probeer het beste van te maken.
Vanmorgen reed ik door de drukste straat van Beringen, en die was leeg. Op één of andere manier gaf me dat rust.
Omdat je deze dagen zo weinig MAG…..MOET je ook veel niet.
Alles is dicht, dus je mag thuis lekker cocoonen.
Veel mensen gaan wandelen, of maken de tuin lente klaar (zoals wij vandaag).
Je MOET niet weg dit weekend, en ik vind het zalig.
Want geef nu toe…uit wat bestaat het weekend meestal?
Rijden van hot naar her, om zondagavond uitgeput neer te ploffen in de zetel.
Wel…nu kan het ook anders, en maak er gebruik van!
Je kan zoveel dingen doen tijdens deze corona gekte.

Hier zijn 10 voorbeelden die je nu kan doen:

1. Ga wandelen
2. In plaats van te hamsteren, doe aan food prepping
3. Netflix all day, en in pyjama!
4. Maak je tuin lente klaar.
5. Lees die boeken, waar je anders geen tijd voor maakt.
6. Bak de lekkerste dingen.
7. Ruim je kleerkast op, zodat je klaar bent voor de lente wanneer deze gekte voorbij is.
8. Neem een lekker lang bad.
9. Maak tijd om uitgebreid te koken….meestal is het in het weekend afhaal, en door de week snelle kost…niet?
10. Doe gewoon eens even niets! 😉

Maak er het beste van, en stay healthy!

XOXO
Kelly

Mijn 5 favoriete boeken over zelfzorg!

De laatste 7 maanden ben ik veel met ‘zelfzorg’ bezig geweest, en heb ik moeten leren om mezelf wat meer op nummer 1 te plaatsen.
Over dit thema kan je wel 1001 boeken vinden en ze lijken allemaal even interessant.

Ik heb er redelijk veel gelezen, en ik wil mijn 5 favoriete boeken met jullie delen.

Self care is how you take your power back.

Op de eerste plaats staat: ‘Jong en opgebrand’ van Bram de Brabander.

Het is geen informatief boek, maar het verhaal van Bram, die op een luchtige manier over zijn Burn-out verteld.
Het boek leest vlot en zit vol met hilarische stukken.
Hoe hij zijn verhaal op een droge, licht sarcastische, maar eerlijke manier naar voor brengt is geweldig!
Hij zegt de dingen zoals ze zijn! Kopen die handel dus! 😉

Op nummer 2: ‘De beste jij’ van Steffi Vertriest.

De meeste onder jullie zullen haar wel kennen van het kookkanaal Njam, of van de verschillende kookboeken die ze al schreef.
Dit boek is het laatste nieuwe en ook totaal anders.
Eerst licht ze kort toe hoe en waarom ze gezonder is gaan leven.
Daarna staat ze stil bij 6 pijlers die de perfecte combo vormen tot een gezond en gelukkig leven.
Ze geeft je tips over voeding, beweging, slaap, relaxatie, lucht & licht en spiritualiteit.

Op nummer 3: ‘Dingen die je alleen ziet als je er de tijd voor neemt’ van Haemin Sinim.

Dit boek had ik al verschillende keren voorbij zien komen op sociale media, en ik was er toch wel benieuwd naar.
De Koreaanse boeddhistische monnik Sunim beschrijft verschillende levenskwesties.
Liefde, vriendschap, werk, levensdoelen en spiritualiteit komen allemaal aan bod.
Hij legt uit hoe je mindful kunt omgaan met negatieve emoties, en geeft tips hoe het denken in je hoofd aangenamer kan.
Therapie uit een boekje dus! 😉

Op nummer 4:‘Repower’ van Claudia van Avermaet.

In dit boek geeft Claudia tips om in 7 weken een gezond en stressvrij lichaam te krijgen.
Toen ze zelf herstelde van een Burn-out ging ze op zoek naar wat haar kon helpen om weer vol power in het leven te staan.
Door bewust te ademen, voldoende te bewegen en te focussen op natuurlijke voeding kan je je lichaam en geest volledig resetten volgens haar!
Ik ben fan! 😉

Op nummer 5: ‘Getting things done’ van David Allen.

Dit is een boek dat je niet in 1 ruk kan uitlezen. Ik heb het in verschillende stukken gelezen, en af en toe zelfs weggelegd.
Het is aan de ene kant soms eentonig, maar langs de andere kant heb ik er ook vrij veel tips uitgehaald. David geeft je tips om productiever te werken, en hij is net als ik een voorstander van lijstjes.
Door zijn manier van werken, en dus alles waar je aan denkt (taken, afspraken, info,…) op te schrijven en in een goed geordend systeem te bewaren, geraakt je hoofd echt leeg.
Dit is toch wat we allemaal willen…niet?

Veel leesplezier!

XOXO
Kelly

Tijdens de week meer rust in mijn hoofd …zo doe ik dat!

Over een paar weken begin ik terug met werken, en ik ben zenuwachtig en excited tegelijk!
Maandenlang heb ik het rustig gehouden, en aan mezelf gewerkt. Mezelf sterker gemaakt, en vooral mezelf herontdekt.
Ik heb dit niet alleen gedaan, maar samen met mijn arts, een kinesiste en de voornaamste vrouw in dit verhaal…mijn coach!
Ilse Wauters van Zinzicht is een krak in haar vak en ze heeft mijn leven weer min of meer op de rails gekregen.

Meer rust in je hoofd tijdens een drukke werkweek…hoe doe je dat nu?
Wel… ze heeft me verschillende tips gegeven aangepast aan mijn leven en karakter.
Ik leefde heel chaotisch, terwijl ik eigenlijk een perfectionistisch karakter heb.
Niet de juiste match dus!
Perfectionisten hebben nood aan structuur, waar alles perfect volgens plan verloopt.

Tegenwoordig plan ik dus in het weekend mijn hele week, maar laat ik ruimte voor onverwachte omstandigheden.
Met mijn eeuwige haat/liefde verhouding voor een papieren agenda, heb ik komaf gemaakt, en gekozen voor digitaal.
I know…veel mensen die me beter kennen zeggen nu…”yeah right”, omdat papieren agenda’s altijd een dingetje van me waren.

Digitaal past gewoon beter in mijn leven. Zowel mijn to do lijstjes als mijn agenda en notities synchroniseren van mijn laptop naar mijn iPad en iPhone, en ik kan gezamenlijke afspraken in mijn man zijn agenda zetten. Superhandig dus.
Ik heb mijn telefoon ook altijd bij, dus mijn gegevens ook.
Het zorgt voor meer rust in mijn hoofd!

Op zaterdag of zondag neem ik mij een koffietje, en kijk ik eerst naar mijn agenda van de week die komt.
Ik verzin een weekmenu, en schrijf per dag bovenaan wat we gaan eten.
Geen inspiratie? geen probleem…je kan heel makkelijk de weken voordien bekijken.
Daarna bekijk ik mijn afspraken, en vul ik ze in op mijn dagelijkse to do lijsten.

IPhone heeft een standaard app “Herinneringen”, en daar heb ik zelf verschillende lijsten in aangemaakt.
Je kan daar eindeloos ver in gaan, en er zijn zeker ook nog andere apps, maar deze werkt het best voor mij.
Ik ga elke dag van de week af en vul mijn afspraken in, maar ook to do’s die je niet in je agenda zet.
Tijdens de week moet je dus gewoon je lijstje afvinken! WEG STRESS!!
Wanneer ik nog aan iets denk, vul ik het gewoon snel aan op mijn lijst.

Vervolgens maak ik mijn winkellijstje door gewoon de gerechten van de week af te gaan.
Dit alles kost me hooguit een half uurtje, en wanneer ik mijn laatste slok koffie heb binnen geslurpt ben ik klaar voor de week.

Ik hou ervan om zo weinig mogelijk te moeten nadenken, en dat mijn zaakjes geregeld zijn.
Alles wat je ergens noteert is ook ineens uit je hoofd. Dit wil zeggen plaats vrij voor leuke gedachten. 😉

Ah ja…dat van die papieren agenda’s….kijken mag nog altijd eh! 😉

XOXO
Kelly

En toen ging het licht uit….

Ik heb lang nagedacht of ik hierover zou schrijven, maar misschien lucht het op, en misschien herkennen anderen zich hierin.

Het afgelopen jaar was enorm zwaar! Ik kwam terecht in een volledig nieuwe branche, en had meer dan ooit het gevoel dat ik alles op alles moest zetten om me te bewijzen. Hoewel ik trots was op mezelf dat ik de job onder de knie kreeg, was dit niet voldoende. Ik wilde meer!

Consulente zijn is leuk en boeiend, maar het vergt ook veel van je….mentaal dan. Je hebt personeel onder je met elk hun kleine en grote problemen, en voor je het weet slorpen ze je volledig op.

Ambitieus als ik ben, begon ik te dromen om mijn team van consulenten te coachen en te begeleiden. Voor ik kantoor verantwoordelijke kan zijn moet ik natuurlijk kunnen bewijzen dat ik hier de geschikte persoon voor ben. De laatste 3 maanden heb ik ongelooflijk veel gewerkt, zowel thuis als op kantoor. Buiten mijn job als consulente probeerde ik de werking op kantoor te sturen, ik stelde actieplannen op en brainstormde dagelijks over hoe het kantoor beter kon worden. Mijn team heeft me hierbij enorm veel geholpen, waarvoor dank!

Te veel is echter te veel, en ook al heeft mijn thuisfront me meermaals verwittigd, ik kon niet stoppen. De eerste klachten ( slecht slapen, moe wakker worden, bibberen,…) begonnen te komen. Mijn eerste gedacht was….ach ja, bijna verlof…ik heb het nodig dit jaar!

Begin juli heb ik me voor het eerst afgevraagd of ik wel juist bezig was. Samen met de regiomanager heb ik er zo dikwijls over gebabbeld. Wanneer ze tijdens ons laatste gesprek voorstelde om weer meer van me over te nemen, schreeuwde mijn lichaam….JAAAA… en toch krijg ik het moeilijk over mijn lippen.

Het voelt voor mij alsof ik mijn ‘baby’tje’ moet afstaan.

Een paar dagen voor ik uitval, moet ik voor het minste huilen. Mijn energie is op, en weer verantwoord ik dit met….ik zal wel verlof nodig hebben. De avond voor ik uitval schud mijn man mij wakker, zo kan het niet langer zegt hij, en ja.. hij had gelijk, ik was een wrak.

Ik beslis om mij tijdelijk terug te trekken en mijn ambitie even op de tweede plaats te zetten. S’morgens licht ik mijn team in, en ik stuur met een wrang gevoel een mail naar de regiomanager.

Daarna blokkeerde alles, ik trilde over mijn hele lichaam, ik hijg zoals iemand die net heeft gesport, en mij hart ging als een razende te keer. Ik kon niets meer typen, en het werd allemaal wat duizelig.

Ik ben naar huis gestuurd, en de dokter wist me te vertellen dat ik in een beginnende burn out zat en zwaar hyperventileerde. Het was ofwel nu een paar weken rust, ofwel verder doen om daarna een paar maanden uit te vallen.

Nu is het vooral leren loslaten. Ik heb het hier heel moeilijk mee, en de gedachte dat ik de grip op het kantoor kwijt ben is akelig voor me. Mijn man heeft me moeten verplichten om mijn mails van mij gsm te gooien, en even niet aan het werk te denken.

Mijn vorige blogpost ging over het vinden van de juiste work/life balans…..gek dat dit nu mijn volgende post is.

Ik schaam me ervoor, en aanvaarden doe ik nog niet, ik wil nog altijd alles. Stilaan moet ik nu leren loslaten, en met ademhalingstechnieken mijn rust terug vinden.

Het is moeilijk, maar ik krijg veel steun van mijn familie, en ook van mijn werk komen er geregeld lieve berichtjes, en zelfs bloemen. Dan sta ik weer even stil dat het ook anders kan.

XOXO

Kelly

Mijn zoektocht naar….de perfecte work/life balance!

Het is me nogal wat…de perfecte work/life balance.
Zal ik dit ooit kunnen creëren?

De status vanaf juli vorig jaar:

– Een nieuwe job in een andere branche, inclusief pittige opleiding.
– Overgeschakeld van een 20h week naar een 40h week.
– Tot vorige maand had ik geen huishoudhulp en deed ik alles zelf.
– Verbouwingswerken aan ons huis.
– 2 opgroeiende tieners.

Het was en is soms nog een heftige periode.

Maar ik kan het niet meer missen, dus tijd voor wat actie om de juiste balans te vinden. Mijn opleiding is ondertussen afgerond, en ik vind meer en meer mijn weg in de sector van de dienstencheques. Targets halen, coachen en ons kantoor laten groeien…het is een groot deel van mijn leven geworden. Tijd dus om wat huishoudelijke hulp in te schakelen. Sinds einde maart heb ik wekelijks een huishoudhulp. Yep…..van mijn eigen kantoor, en eerlijk…….ik word gek van de gedachte dat het meisje ooit verlof gaat nemen of ziek kan worden. Ik kan ze niet meer missen. Thuiskomen in een net huis….zaaaaalig!

ik ben ook gestart met yoga en wekelijks maak ik een uurtje mijn hoofd leeg. Innerlijke rust vind ik heel belangrijk, en dat kan alleen als je je zaakjes op orde hebt.

Veel antwoorden op de vraag hoe ik efficiënter kan werken, en toch tijd kan overhouden voor mijn gezin, vond ik in het boek: “Aftellen naar maandag”.

Geweldig boek met veel tips!

Voor de rest probeer ik structuur te krijgen in mijn dagelijks leven. Ja, wij zijn zo van die mensen die dezelfde dag nog moeten nadenken over wat we gaan eten. Iedere week probeer ik in het weekend een weekplan te maken, maar op een of andere manier slaag ik er nooit in. Mijn leven is soms pure chaos omdat ik er niet door wandel maar door vlieg.

Ik wil creatiever met mijn tijd omgaan, want zowel mijn job als mijn privéleven is belangrijk voor me.

Ik stel voor dat jullie nu mijn mailbox vol gooien met tips, zodat ik het wat makkelijker krijg.😊

XOXO

Kelly

Wat verandert er als je kind 18 wordt?

Het begon allemaal een tijdje geleden…eind vorig schooljaar om precies te zijn.
Christian zat toen in het 6de middelbaar, en stilaan kwamen er folders binnen van scholen met daarop in het groot: Wat ga je doen?

Op 4 december is hij 18 jaar geworden, en sindsdien is er wel wat verandert.
Het is heel raar dat de maatschappij je kind als volwassen ziet, terwijl het nog steeds jouw KIND is.
Nu ben ik van nature vrij ruimdenkend en zo, maar ik heb het hier toch wat moeilijk mee.
Het gedacht dat hij kan doen wat hij wil is heel tricky voor een ouder.

Toen hij vorig jaar voor zijn appendix was opgenomen in het ziekenhuis, moest hij bij de volwassenen gaan liggen.
De dokter richtte zich niet meer tot mij maar tot hem, en eigenlijk zat ik erbij voor spek en bonen.
Heel raar allemaal.

Waar ik het meest van geschrokken ben is het feit dat zijn bankrekening de dag van zijn verjaardag uit ons account was gehaald. Ineens….weg….
Nu kunnen we het bij de bank wel laten aanpassen maar toch…ik schrok me een ongeluk.

Enfin, ik ben heel fier op mijn 18-jarige zoon, en ik ben blij dat hij gelukkig en gezond is, maar de zorgen beginnen nu pas echt.
Ik wil hier niet het negatieve mens uithangen, want dat ben ik niet, maar sta me toe dat ik hier even over zeur.

Ik hoor het mijn eigen moeder nog zeggen: “kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen.
Wel…er is geen woord van gelogen.

Het gaat nu alleen niet meer over zindelijkheidstraining of zijn patatten niet willen eten, maar over de constante stress in je hoofd.
Gaat hij een leuke job vinden?
Wat gaat hij doen na dit schooljaar?
Gaat hij voorzichtig rijden met de auto?
……….

Aan alle ouders van kleine kinderen…geniet van het feit dat je kind niet doorslaapt, of je heel huis overhoop haalt, zijn groenten niet wil eten, of heel de dag vraagt waarom????

Het zijn allemaal verschillende fasen in hun leven, en ik ben zopas aan de meest pittige begonnen.

Ik wil nog heel even duidelijk zijn.
Mensen met zieke kinderen, die hebben het natuurlijk veel erger, dat snap ik ook.
Op dat gebied ben ik tot nu toe bespaard gebleven, en daar ben ik dankbaar voor!

XOXO
Kelly

38 jaar en ik heb een hoortoestel…so what!

Ik hoor slecht, heel slecht. Mijn gehoor heeft een verlies van 60% tov iemand die normaal hoort.
Voor degene die het nog niet weten, ik heb een genetische afwijking aan mijn gehoor. Het volledige verhaal lees je hier.

45863296_2221631111449373_8332802764073598976_n

De operatie die ik dit jaar heb laten uitvoeren heeft een klein beetje vooruitgang geboekt, maar niet zoveel om aangenaam te kunnen werken/leven.

Dus….kwam er een allerlaatste oplossing….een hoortoestel!
Mijn gehoor is zo slecht dat ik een tussenkomst kreeg van het ziekenfonds, maar toch…toen die lieve dame van Amplifon de uitleg gaf en me op het einde vroeg, wat vind je er nu van, stonden de tranen in mijn ogen.
Die waren er trouwens ook al toen ik 5 minuutjes eerder een hoortest deed waar ik simpele woorden moest herhalen, en waarbij het geluid zo hard stond dat ze in de wachtkamer konden horen…en toch, ik had er veel fout!

Dus ja….wat vind ik ervan? Ze kosten evenveel als een mooie reis, maar anderzijds helpen ze me wel voorruit in mijn dagelijks leven.

Positief als ik ben, zocht ik dadelijk naar voordelen. En die waren er wel. 😉
Zo moet ik nooit meer oortjes indoen om muziek te luisteren, want ze werken via bluetooth, en je kan ze verbinden met je GSM. Yep…mijn kinderen zijn stiekem jaloers. 😉
Op restaurant of op een feest kan je het omliggende geluid dempen, en het geluid van je gesprekspartner luider zetten.
Ik kan draadloos telefoneren.
Ze zijn zo klein dat je er niets van ziet, en je kan zelf een kleurtje kiezen.

Maar het grootste voordeel dat ik eruit haal is op het werk. Sollicitatiegesprekken verlopen zoveel vlotter nu, aangezien ik alles versta.
Dus ja….het is wat het is….ik heb er ondertussen vrede mee.

46040713_518080568672967_8293401030452838400_n — Ik ben geweest via het hoorcentrum van het Jessa ziekenhuis.

46096248_524406604637171_5638466141731946496_n

46090951_727911224250051_6649500528382312448_n — Als je heel goed kijkt zie je een dun doorzichtig draadje.

45902475_297511630973778_4724287214681325568_n — Dit is de app op mijn Gsm.

XOXO
Kelly