De laatste weken van 2021 zijn ingegaan, en ze zeggen altijd dat de laatste loodjes het zwaarst wegen.
Op dit moment zit ik in quarantaine omdat het vies beestje dat al 2 jaar lang de wereld op zijn kop zet, zich in mijn lijf heeft genesteld.
Wel is dit het ideale moment om mijn jaar te overlopen.
Wat hebben we gedaan, wat ging goed, wat ging slecht.
Dat 2021 een jaar was met extreme ups en downs is een understatement.
Januari was goed! Er lag een pak sneeuw in de Ardennen.
We namen Nora mee en maakten een prachtige winterwandeling.
Hoe ze reageerde op de sneeuw kan je hier teruglezen.
In februari werd Nora 3 jaar!
Al 3 jaar is ze onze knuffelbeer, our crazy dog die ons iedere dag doet lachen.
De Dalai Lama zei ooit: “Once a year, go someplace you’ve never been before.”
En dat hebben we dit jaar een paar keer gedaan.
We gingen wandelen door het water in Bokrijk, en bloesems kijken in de Japanse tuin in Hasselt.
We zijn ook voor het eerst naar de lavendelhoeve geweest in Hasselt.
In juni deden we een citytrip naar Rotterdam. Nooit geweest maar we vonden het een zalige stad.
In april viel de hemel op ons hoofd.
Je kan het hele verhaal hier nog is teruglezen. Ik wil er niet te veel meer aan denken, maar af en toe nog wel.
Om dan extra dankbaar te zijn voor de positieve dingen van elke dag.
We gingen in augustus met de zonen en aanhang nog op citytrip naar Amsterdam.
Heerlijke 2 dagen waren het! Gezellig samen, maar ook af en toe met ons 2.
Op 9 juli waren we 22 jaar getrouwd. We go way back, i know!
Nog altijd even verliefd op hem, misschien nog wel meer dan toen!
Dit jaar ben ik ook gestart met een moestuintje.
De hubby lacht me hier nog altijd mee uit, maar het is echt wel fancy hoor tegenwoordig! 🙂
Zalig om je eigen kruiden en minigroenten te zien groeien.
Mijn tuintje is nu even in een winterslaap, al heb ik in oktober wel looktenen geplant. Naar het schijnt komen hier volgend jaar lookbollen van.
Ik ben curieus!
In 2021 zijn we ook enorm veel gaan fietsen en wandelen.
Echt op vakantie zijn we niet geweest dit jaar, buiten de citytrips dan.
Ik had geen zin in het gedoe en geregel dat er tegenwoordig bij komt kijken.
Hopelijk zal het in 2022 vlotter gaan.
De hubby ging in oktober ook te voet naar Scherpenheuvel.
Hij deed dit omdat we goed nieuws gekregen hadden in april.
Zo dankbaar voor dit, voor hem, voor ons.
In november werd mijn Fleurtje 10 jaar! Op haar toch wel speciale verjaardag kreeg ze een nieuwe mand. Helaas is ze blind aan het worden.
Het is zo zielig om te zien hoe ze haar weg moet zoeken. 😦
En nu zitten we al in december. De laatste van het jaar.
Een jaar dat ik heel snel wil afsluiten.
Normaal gezien zat ik op dit moment met een tapas en glaasje wijn op terras in Malaga.
Helaas besliste corona daar anders over.
Zowel ik als Antonio hadden prijs.
Het is een vies beestje, en ik ben hoe dan ook blij dat we gewoon thuis hebben kunnen uitzieken.
Ik ben boos geweest ja, boos om de timing want vakantie gecanceld 😦 , boos omdat mijn 2 zonen hun 16de en 21ste verjaardag in quarantaine moesten vieren.
Boos omdat niemand (zelfs de coronalijn niet) ons duidelijke info kon geven over de regels van een besmetting binnen het gezin.
Iedereen zegt iets anders en dat ze het niet meer weten omdat de regels zo snel veranderen.
Je moet bijna hooggeschoold zijn om het allemaal te begrijpen.
In plaats van uit te zieken in bed is het de eerste dagen een geregel van heel je leven eigenlijk.
Er moeten dingen worden afgebeld, de PCR testen voor de andere gezinsleden moeten geregeld worden, School en werk moeten verwittigd worden, en dit samen met de telefoons, sms’en en mails die ik kreeg in verband met quarantaine, tracking, PCR codes,….geloof me, het was veel.
Eigenlijk té veel!
Dit kan anders België!
Dit was ons 2021.
Ik wens jullie allemaal een fijne kerst en een spetterend eindejaar!
Op naar 2022!
mystoriesblog.be 