What the f*ck! Ik heb otosclerose!

Het begon allemaal een paar maand geleden, bijna een jaar eigenlijk.
Ik moest vaker “wablieft” zeggen, tot grote ergernis van mijn huisgenoten. In het begin dacht ik nog dat er een stop in mijn oor zat (heb ik nog al eens gehad), dus ik naar de dokter om mijn oren te laten nakijken, en inderdaad, ze heeft er een vieze smurrie uitgehaald….sorry hoor….maar ik kan het niet mooier verwoorden.
De weken erna voelde ik niet echt verbetering, en mijn huisgenoten ook niet dus zat er niets anders op dan een afspraak te maken bij de oorspecialist. Na een gehoortest bleek dat ik dus Otosclerose had! “Oto” wat?? Nog nooit van gehoord!
Eigenlijk is dit een verbening van de stijgbeugel in mijn binnenoor. In mensentaal betekend dit dat het derde gehoorbeentje niet meer op en neer kan gaan, waardoor je geen geluidsgolven opvangt en dus slechter hoort.

Ik: ok wat zijn mijn opties?
Dokter: operatie of hoortoestel.
Ik: “slik” ik wil geen van beiden!

In totaal moest ik nog 2 keer een gehoortest ondergaan waaruit blijkt dat het toch erger is dan eerst gedacht.
“Of ik iemand in de familie heb met een slecht gehoor”? Vraagt de dokter.
Van mijn vader weet ik dat er een verre tante ook deze afwijking had…want dat is het dus…een genetische afwijking! Moet ik dat nu weer voor hebben? Tsss…….

Ondertussen weet ik ook van de 2de specialist die me onderzocht heeft dat zelfs een hoortoestel niet meer gaat helpen aan de rechterkant.
De operatie is geplant voor donderdag 11 januari, en ook al heb ik al redelijk wat operaties achter de rug, ik ben er niet voor te vinden deze keer.
Het gedacht alleen al! Ze gaan dat gehoorbeentje verwijderen en er een prothese in plaatsen. Wat als de operatie mislukt? Wel…dan ben ik aan 1 kant doof.
Als ik die vriendelijke specialist moet geloven dan gebeurd dit zelden, en nog nooit tijdens 1 van zijn operaties. Maar toch…zo’n genetische afwijking komt waarschijnlijk ook zelden voor, maar ik heb het weer!
Sorry hoor! Maar mag ik even het sarcastisch venijn uithangen nu?? Het lucht op!

Natuurlijk komt alles goed, en ga ik heerlijk kunnen rusten thuis, met een theetje voor de tv, onder een dekentje. Yeah wright! Not in my life! Bij mij is het eerder 2 dagen heerlijk rusten terwijl ik mijn series kijk, en de 3de dag is het één en al frustratie omdat ik mijn huis niet op orde kan houden terwijl ik niets mag doen.
Het ergste gaat zijn dat ik voor een paar weken mijn neus niet mag snuiten. Euhmm…wat moet ik dan doen? Het er gewoon uit laten lopen?
Na de operatie moet ik ook 1 nacht in het ziekenhuis blijven, en 12 uur plat liggen.

Ach… ik hoop dat het goed komt, en dat de ondertitels op tv terug weg mogen.

Duimen jullie mee?

XOXO
Kelly